Steunpunt Levend Erfgoed

Van onze lokale rassen is het Brabants hoen het enige lid van de familie van de kuifhoenders. Dit ras is ook gekend onder de naam Brabançonne, Topman of Houpette. Zoals bij vele van onze lokale rassen is de selectie van dit hoen pas begonnen op het einde van de negentiende eeuw. In 1903 werd er een speciaalclub opgericht. Deze zorgde voor een bloeiperiode van het Brabants hoen. Steeds nieuwe kleurslagen zagen het levenslicht, waaronder ook de kwartelkleurige die later de meest typische kleurslag zou worden.

De Ardenner is een bijzonder oud Belgisch ras. Over de geschiedenis is weinig geweten maar het zou rechtstreeks afstammen van het oude Gauloise-hoen. Tot vandaag heeft het vele eigenschappen van deze oerkip bewaard. Van de Gauloise heeft de huidige Ardenner alleszins zijn weerbarstigheid en vrijheidsdrang geërfd. Vliegen kunnen ze als de beste, omheiningen kunnen nauwelijks hoog genoeg zijn. Ze slapen buiten in weer en wind, en het beste hok laten ze links liggen.

Naast de gewone Ardenner bestaat er ook een staartloze variant, de Ardenner bolstaart. Deze werd volgens de overlevering vroeger 'Wallikikki' genoemd, wat een verbastering zou zijn van 'Walen Kieken'.

De fiche met het fokkerijprogramma van het Ardenner bolstaarthoen vindt u hier.

Het Wit van Dendermonde is ontstaan in de streek van Dendermonde, al zijn er veel versies over de oorsprong. Zo zou het afstammen van de uitgestorven 'Witte van Tervuren', anderen beweren dat het afstamt van een witte Van Beveren of dat het rechtstreeks afstamt van de Vlaamse reus.

De Vlaamse reus is ontstaan in de streek rond Gent. In de 16de eeuw werd dit konijn al raszuiver gefokt onder de naam 'Gentse reus'. Als Vlaamse reus wordt het voor het eerst vermeld in het midden van de 19de eeuw. Dit is het allergrootste konijnenras ter wereld. Een eerste standaard werd opgemaakt in 1893, deze werd aangepast in 1928.

De Van Beveren is een erg oud, Belgisch ras ontstaan uit de Vlaamse reus en oorspronkelijk afkomstig uit Beveren, in het land van Waas. In 1902 werd de eerste tentoonstelling van het ras gehouden in Beveren-Waas. De Van Beveren konijnen hebben een speciale lichaamsbouw, het Mandolinetype. De achterhand is beduidend hoger en breder dan de voorhand. Men kan dit het best vergelijken met een halve peer.

Het Steenkonijn is het oudst gekende raskonijn in België. Het is een rechtstreekse afstammeling van het wilde konijn. Het ligt aan de basis van vele (Belgische) rassen, zoals bijvoorbeeld de Vlaamse reus. De naam Steenkonijn komt van een oude Belgische weegmaat, de gewichtseenheid 'een steen', wat ongeveer 3,5 kg is. Dit gewicht was het slachtgewicht dat een konijn toen diende te hebben. De huidige konijnen zijn lichter.

Over dit konijnenras weten we voor wat de geschiedenis betreft het meeste. De heer Vervoort uit Halle koppelde in 1912 een Havanna ram aan vijf Havanna voedsters, allen zussen. In ieder van de vijf nesten trof hij een zilverkleurig konijntje aan. Deze dieren kruiste hij met elkaar en later voegde hij weer Havanna bloed toe om zo problemen met inteelt te voorkomen.

Het Gentse baardkonijn werd ingevoerd uit Frankrijk rond 1960. Er is een eerste poging tot erkenning als Belgisch ras ondernomen in 1961, zonder succes. Intussen is het wel erkend en zijn er een paar gemotiveerde fokkers in België en enkele tientallen in het buitenland.

Gentse baardkonijnen zijn rustige, aanhankelijke dieren waarvoor een gewoon hok volstaat. Meestal hebben ze kleine nestjes van een 5-tal jongen die ze goed grootbrengen.

Het Blauw van Sint-Niklaas is ontstaan in het Waasland met als centrum Sint-Niklaas en werd al gefokt op het einde van 19de eeuw. De Vlaamse reus lag aan de basis van zijn ontstaan. Vroeger was dit ras eveneens nauw verwant met het Van Beveren. Nu zijn deze twee rassen goed van elkaar te onderscheiden wat betreft vorm, grootte, gewicht en kleur. Van onze drie Belgische raskonijnen die in de blauwe kleurslag voorkomen, is het de lichtste van kleur.