Rond 1900 kwam een bont allegaartje aan trekhonden voor in ons land. Er werd toen gestart met de veredeling van de Belgische trekhond. Zo bekwam men een tamelijk homogene populatie van trekhonden. Deze dieren waren echte trekkers die veel makkelijker en goedkoper te houden waren dan bijvoorbeeld paarden. Met het verbieden van de hondenkar verdween ook stilaan de Belgische trekhond van het toneel.

Deze honden dienen goed bespierd te zijn en moeten stevig beenwerk bezitten. De kleuren zijn wit-bont, bruin, getijgerd bruin en zwart. De schofthoogte varieert tussen 65 en 80 cm en het gewicht tussen 45 en 60 kg.

De Belgische trekhond is vandaag een zeldzame verschijning geworden. Een handvol liefhebbers trachten dit ras weer op te bouwen.